Ηχητικά αντικείμενα

Tα αντικείμενα αυτά, χρησιμοποιούνται για τον ήχο που δίνουν σε ένα ευρύ φάσμα εκδηλώσεων, από τις τελετές και τη θρησκεία ως την καθημερινή ζωή και το παιχνίδι. Η εθνικομουσικολογία τα μελετά με το ίδιο ενδιαφέρον που επιδεικνύει και για τα μουσικά όργανα, καθώς συχνά μας οδηγούν στις ρίζες του έντεχνου ήχου. Στα ηχητικά αντικείμενα συμπεριλαβάνεται

Η Βυκάνη ή μπουρού ή κόχυλας . Αποτελείται από ένα μεγάλο κοχύλι (Charonia Tritonis) με κομμένη την μύτη του ώστε να επιτρέπει τη διέλευση του αέρα και να μεταδίδει ένα βραχνό κρώξιμο κατάλληλο για να ειδοποιήσει κάποιον στα σκοτεινά η στην ομίχλη η για να μας ακούσει κάποιος από μεγάλη απόσταση. Θεωρείται το πρώτο ηχητικό αντικείμενο που χρησιμοποίησε ο άνθρωπος σαν μουσικό όργανο. Σήμα κατατεθέν του μυθικού Τρίτωνα. Το χρησιμοποιούσαν οι άνθρωποι που ζούσαν κοντά στη Θάλασσα.

Το κέρας ή βούκινο. Έχει ακριβώς την ίδια χρήση και κατασκευή με τη βυκάνη αλλά είναι από κέρατο ζώου. Συνήθως Ταύρου ή αγελάδας. Το χρησιμοποιούσαν κυρίως οι ορεσίβιοι πληθυσμού.

Το Σείστρο είναι μικρό κρουστό όργανο σε σχήμα πετάλου προσαρμοσμένο σε λαβή και σ’ένα αριθμό από εγκάρσιες ράβδους με μικρά κουδούνια. Επίσης μπορεί να είναι κατασκευασμένο και από κελύφη σαλιγκαριού. Με την κίνηση παρήγαγε ήχο ακαθόριστου ύψους. Προήλθε από την Αίγυπτο όπου χρησιμοποιούνταν σε τελετές προς τιμή της Θεάς Ίσιδας. Αναφορές για το Σείστρο υπάρχουν και στην Μινωική Κρήτη, όπως και από το Όμηρο στην Ηλιάδα επίσης χρησιμοποιήθηκε ως τελετουργικό και συνοδευτικό όργανο στην εποχή του Βυζαντίου ακόμα χρησιμοποιήθηκε ως παιχνίδι καθώς οι παραμάνες νανούριζαν με αυτό τα βρέφη.